Dobry Lekarz

Nowe badania wskazują, że jest najlepiej pozostawić dziecko, aby same się uspokoiło i pozwolić mu powrócić do snu bez pomocy.

Autorzy wyjaśnili, że nauka samodzielnego uspokojenia się jest istotną umiejętnością uczenia się, jak rozwijać dobre przyzwyczajenia związane ze snem w okresie niemowlęcym.

Naukowcy z Uniwersytetu Temple napisali w czasopiśmie Developmental Psychology, że rodzice najczęściej zgłaszają się do swoich pediatrów z zapytaniem co należy robić jeśli ich dziecko budzi się w środku nocy.

Autorzy powiedzieli, że ich odkrycie może dostarczyć rodzicom „trochę faktów naukowych, które pomogą im z tą decyzją”

Profesor psychologii Marsha Weinraub i zespół wierzą, że w zdecydowanej większości przypadków dziecko powinno być pozostawione same sobie by mogło się uspokoić i zasnąć bez żadnej pomocy.

Ekspertka w dziedzinie rozwoju dziecka i relacji rodzic-dziecko prof. Wienraub powiedziała:
"W wieku sześciu miesięcy, większość dzieci śpi w nocy, budząc ich matki tylko raz w tygodniu. Jednak nie wszystkie dzieci podlegają temu modelowi rozwoju”

Weinraub i zespół zbadali wzorce nocnych przebudzeń snu u dzieci w wieku od 6 miesięcy do trzech lat. Okazało się, że istnieją dwie grupy niemowląt/małych dzieci:

Śpioszki – śpią w nocy bez budzenia się. Co najwyżej, budzą się w nocy raz w tygodniu.
Przejściowe śpioszki – o wiele częściej budzą się w nocy, czasem siedem razy w tygodniu

Weinraub powiedziała:
"Jeśli zbadamy dzieci podczas ich snu, wszystkie dzieci - tak jak dorosłych - poruszając się po cyklu snu co 1,5 do 2 godzin, gdy się obudzą, a następnie powrócą do snu. Niektóre z nich będą płakać i wołać, kiedy będą się wybudzać, i to jest nazywane „nie spaniem przez noc”

Naukowcy poprosili rodziców 1200 dzieci do wypełnienia kwestionariusza na temat przebudzeń ich dziecka kiedy miało 6, 15, 24 i 36 miesięcy.

Śpiące dzieci - w wieku sześciu miesięcy, dwie trzecie dzieci nie budziło się w nocy - były śpioszkami. W większości niektóre z nich mogły się budzić w środku nocy raz w tygodniu.

Inne badania miały podobne wyniki. Naukowcy z University of Canterbury w Nowej Zelandii odkryli, że w wieku 5 miesięcy, ponad połowa wszystkich niemowląt podążała śladami swoich śpiących rodziców i spała przez całą noc.

Przejściowe śpioszki - jedna trzecia z nich budziła się siedem dni w tygodniu, gdy miały sześć miesięcy. Liczba ta spadła do dwóch nocy w tygodniu w wieku 15 miesięcy, a tylko 1 noc do czasu, gdy osiągnęły wiek dwóch lat.

Większością śpioszków przejściowych byli
-chłopcy.
- dzieci mające „trudne temperamenty”, z takimi cechami jak popadanie w rozdrażnienie czy łatwo się rozpraszającymi
- niemowlęta bardzo prawdopodobnie karmione piersią
- bardziej narażone na depresję matki
- częściej mające mamy, które przejawiały zwiększoną matczyną czułość. Jednak według naukowców Penn State, emocjonalna otwartość rodzicielska może zmniejszyć zakłócenia snu i pomóc małym dzieciom oraz niemowlętom lepiej spać.

Weinraub powiedziała:
"Ponieważ matki w naszym badaniu opisały niemowlęta z wieloma przebudzeniami w ciągu tygodnia jako tworzącymi problemy dla nich i innych członków rodziny, rodzice powinni być zachęcani do ustanowienia bardziej dopracowanych i dokładnie ukierunkowanych czynności aby pomóc dzieciom samodzielnie uspokoić się i szukać sporadyczne wytchnienia.

Najlepiej jest umieścić niemowlę do łóżka o tej samej porze każdej nocy, pozwolić mu zasnąć samodzielnie i oprzeć się pokusie, aby odpowiedzieć od razu na jego przebudzenie.

Źródło: www.medicalnewstoday.com